Drie dagen gelopen. Geen klachten (behalve over het weer, hagelbui vandaag). Ik loop nog als een kievit, geen blaren, geen spierpijn, nada. Dag 1 was 22 km, dag 2 ruim 17 en over dag 3 lopen de meningen flink uiteen. Ik schat hem op 27 km. Eigenlijk had ik naar Almadén de la Plata gemoeten en eigenlijk had ik de eerste 16 km over de weg moeten lopen. Maar ik ben op vakantie. En dus heb ik de eerste 16 km in een taxi gezeten, samen met twee Spaanse pelgrims. We zijn afgezet bij het begin van een parque natural en dat was prachtig!

Ik liep het eerste stuk met mijn taxigenoten, een Madrileen en een Canariaan. Hele aardige mannen, maar dat Spaans is nog steeds een potje vermoeiend. Na 13 km waren we in Almadén, waar de mannen er de brui aan gaven.

Ik ben nog 13 tot 17 km (de verschillende gidsen verschilden nogal van mening) doorgelopen naar El Real de la Jara. Wederom door datzelfde prachtige parque natural. En daar scharrelde ook ‘pata negra to be’ rond.

Doordat ik nu eigenlijk twee etappes in een heb gedaan, ben ik mijn groep kwijt. Want ja, zo gaat dat, op dag één doet nog iedereen onwennig, maar zodra je met zijn allen gedronken, gegeten en geslapen hebt, ga je met elkaar om alsof je elkaar al jaren kent.

Er is één echte pelgrim. Jimmy heet hij, half Spaans, half Belgisch, en diepgelovig. Hij loopt met een sporttas en een boodschappentas in zijn hand, zijn wandelstok is een afgebroken plastic schoonmaakbezem. In Guillena (dag 1) sliep hij buiten, want hij kon de 10 euro voor een overnachting niet betalen. Gisteren sliep hij binnen, want de herberg was een ‘donativo’ (geef wat je hebt en dat is niks in zijn geval). Toen ik met een Duitse en een Oostenrijker boodschappen deed voor het avondeten, troffen we hem bedelend bij de plaatselijke Spar aan. We hebben hem uitgenodigd voor het avondeten. Wat nauwelijks een goede daad mag heten, want we aten met zijn vieren voor €3,18 in totaal. En daarvoor maakten we het lekkerste maal dat ik tot nu toe heb gegeten. Een ‘potaje’ van uien, knoflook, aardappel, wortel, courgette, tomaten, paprika en kikkererwten. (Jimmy maakte de foto)

Maar goed, mijn medepelgrims zijn nu in Almadén en hier in El Real ontmoet ik weer nieuwe. Een Engelsman die hier al vier dagen gestrand is vanwege blaren en een les in geduld ervaart. Hij eet ‘raw’ en ik heb net genoten van een koolsalade met noten die hij had klaargemaakt. Verder is hier nog een Belg met een ezel. Hij heeft hem gekocht in Sevilla en is nu met Chico op pad naar het noorden. Uiteindelijk zelfs helemaal naar België, want Chico gaat mee naar huis.